می خواستم شاخه نیلوفری باشم

کنار پنجره اطاقت

برگ باران زده ای بر آستان خانه ات

آیینه ای باشم کنار بالینت

تا تو در آن بنگری

و راز عشق مرا دریابی.

می خواستم

حرفی شوم

بنشینم بر لبانت

حسی شوم

بنشینم بر قلبت

خاطره و یادی شوم

که تو در آن، خود را تکرار میکنی.

باران آیا خواهد بارید؟

خواهد شست اندوه دلم را؟

بگو « باران » ی شوم

و با آهنگ نفس های تو ببارم

روزی پنجره را خواهی گشود

خواهی دید

تن خیسم را در هوا

می خواستم...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: